گاهی به‌تنهایی نیاز دارید: 5 نشانه برای شناخت زمان تنهایی

 یک شب معمولی است و شما شام می‌پزید. همسرتان هم کارهای آشپزخانه را انجام می‌دهد. همسرتان می‎آید و از شما سؤالی می‌پرسد. پاسخ او را می‌دهید اما در گفتگوی درونی که با خودتان دارید از این سؤال کلافه شدید. این بدن شماست که فریاد می‌زند. دلیلی برای این کلافگی نبود پس باید با خودتان خلوت کنید. شما خسته‌اید.

اگر زمانی را برای رسیدگی به خود صرف نکنید احتمال تحلیل روحی و جسمی شما زیاد می‌شود. هر فردی به شکلی متوجه می‌شود که نیاز به زمانی برای تنهایی دارد. در اینجا 5 نشانه نیاز به‌تنهایی از تجربه زندگی مادری گزارش‌شده است.

در زیر فهرستی از ۵ راهی آمده است که ذهن و بدنم از طریق آن‌ها هشدار می‌دهند که زمان پرداختن به خودم دیر شده است و چه تغییراتی باید ایجاد کنم تا مطمئن شوم که در حال مراقبت کردن از خودم هستم.

۱. هیچ‌چیز برایم سرگرم‌کننده نیست

یکی از شاخص‌های اولیه‌ای که نشان می‌دهد من نیاز به خلوت داریم زمانی است که دیگر چیزی برایم لذت‌بخش نیست. گویا روح من قبل از لذت بردن از هر گ.نه سرگرمی نیاز به بازسازی دارد.

وقتی متوجّه این اتّفاق می‌شوم، می‌فهمم که الآن زمان ٬٬ملاقات با خودم٬٬ فرارسیده است. این کار می‌تواند به‌سادگی رفتن به یک کتابخانه، مهمان کردن خودم به یک لیوان چای و گشتن در اینستاگرام برای دیدن ایده‌های جدید کارهای هنری باشد..

۲. اشتهای زیادی پیدا می‌کنم

من طی سال‌ها متوجّه شده‌ام که یک غذا خوار احساسی (بر اساس احساستم زیاد یا کم‌غذا می‌خورم) هستم؛ بنابراین، وقتی‌که متوجّه می‌شوم که هوس خوردن تمام تنقلات خانه را کرده‌ام، یادآور خوبی است که خودم را ارزیابی کنم و ببینم که در درونم چه می‌گذرد. به‌طورکلی، اگر خودم را در حال دست‌درازی به چیپس و شکلات ببینم، دلیلش این است که به دنبال یک‌راه فرارم.

با توجّه به تمایلم برای خوردن احساسی می‌توانم تعیین کنم که آیا آن چیزی که می‌خواهم واقعاً غذا است؟ (برخی اوقات هست) یا آنچه که واقعاً به آن نیاز شدید دارم یک استراحت است. مراقبه‌های نرم‌افزاری را تجربه کنید. این برنامه‌ها برای افراد در تمامی سطوح تجربه طراحی‌شده‌اند و هر زمان در روز که شما بیشترین نیاز را به آن‌ها دارید در دسترس شما هستند.

۳. با کوچک‌ترین اتفاقات دچار آشفتگی می‌شوم

معمولاً وقتی‌که آرام هستم خیلی خوب از عهده انجام کارها برمی‌آیم. بااین‌حال، برخی اوقات با کوچک‌ترین مسائل دچار آشفتگی می‌شوم؛ مثلاً وسط درست کردن شام متوجه می‌شوم که زردچوبه را فراموش کرده‌ام؛ از لحاظ عاطفی فلج می‎شوم و به گریه می‌افتم.

این زمان، وقت خوبی است که خود مراقبتی انجام دهم.

• یک ارزیابی دقیق از وضعیت خودم انجام می‌دهم. آیا دنیا به آخر رسیده؟
• آیا نیازهای اولیه من تأمین‌شده است یا خیر؟ آیا گرسنه‌ام؟ آیا نیاز دارم کمی آب بنوشم؟ اگر برای چند دقیقه دراز بکشم آیا حس بهتری پیدا می‌کنم؟
• کمک گرفتن. به‌عنوان‌مثال، ممکن است از همسرم بخواهم که برای شام یک سالاد خوشمزه درست کند.

با کم کردن برخی از مسئولیت‌ها از برنامه روزانه‌ام، می‌توانم دوباره فرصتی را به خودم بدهم تا به‌خوبی برای استراحت کرده و تجدیدقوا کنم.

۴. شروع به پرخاشگری با اطرافیانم می‌کنم

از اینکه فردی خوش‌اخلاقم خوشحالم؛ بنابراین وقتی کوچک‌ترین صدایی که فرزندم ایجاد می‌کند مرا آزار می‌دهد یا زمانی که همسرم از من سؤالی می‌پرسد ناراحت می‌شوم، می‌فهمم که مشکلی پیش‌آمده است.

وقتی‌که می‌بینم با عزیزانم بداخلاقی و پرخاشگری می‌کنم، خود را در موقعیتی قرار می‌دهم که خودم و خانواده‌ام آن را ٬٬ استراحت خودساخته٬٬ می‌نامیم. این زمان برای به مدّتی اختصاص داده‌شده است که یک نفر از ما به آخرین حدّ تحمل خود رسیده است و واقعاً نیاز دارد که چنددقیقه‌ای را دور باشد.

 من اغلب به اتاق‌خوابم خواهم رفت و چند نفس عمیق می‌کشم و روش‌های اتصال به زمین (Grounding) نظیر مالش یک سنگ صاف یا بوییدن برخی روغن‌های معطر را انجام می‌دهم. ممکن است برای چند دقیقه یک بازی روی تلفنم انجام دهم یا یک گربه را نوازش کنم. همچنین، در طول این مدت به آنچه که واقعاً در آن لحظه به آن نیاز دارم فکر می‌کنم. درنهایت وقتی‌که دوباره آماده برقراری ارتباط با مردم هستم، بازمی‌گردم و به دلیل پرخاشگری‌ام عذرخواهی می‌کنم. من به فرزند و همسرم اجازه می‌دهم که بدانند چه اتفاقی افتاده است و اگر لازم باشد به آن‌ها می‌گویم که چه چیزی احتیاج دارم.

۵. می‌خواهم در اتاق‌خواب، دستشویی یا کمد لباس‌ها مخفی شوم

مخفیانه با تلفنم به دستشویی رفتم، نه به خاطر اینکه به آن نیاز داشتم بلکه به خاطر اینکه می‌خواستم چند لحظه‌ای آرامش داشته باشم. این حرکت جداسازی من از خانواده‌ام درواقع مربوط به بدنم است که به من می‌گوید واقعاً به زمانی بیش از ۵ دقیقه در حمام برای تنها بودن نیاز دارم. زمانی که خودم را در حال انجام این کار می‌بینم یا وقتی‌که نیاز شدید به حبس کردن خودم در اتاق‌خواب دارم (بیش از مدت‌زمانی که در بالا به‌عنوان استراحت خودساخته ذکر شد) متوجّه می‌شوم که الآن زمان واقعی دور شدن از دیگران است.

دانستن علائم به من کمک می‌کند تا اقدامی انجام دهم

از یک حمام گرم همراه با یک کتاب یا پیاده‌روی با یک دوست گرفته تا چند روز دوری از خانواده‌ام، این‌ها می‌توانند به بازسازی و جوان‌سازی جسم و روان من کمک کنند. ممکن است نشانه‌های شما با نشانه‌های تجربی این خانم متفاوت باشند، امّا دانستن اینکه آن‌ها چه هستند به شما کمک خواهد کرد تا از خود مراقبت کنید.